Hannibal Barka je jedan od najvećih generala iz antičkog doba. Rođen je 247. pre Hrista. Bio je kartaginjanski vojskovođa i državnik poznat po svojoj borbi protiv uspona Rima u Drugom punskom ratu (218-201. p.n.e.)
Sin kartaginjanskog komandanta Hamilkara Barke, Hanibal je od malih nogu vaspitavan u duhu mržnje prema Rimu. Ceo njegov život je proveo boreći se za uništenje imperije.
Nekoliko godina nakon očeve smrti, 221. pre Hrista, Hanibal je izabran za vođu vojnika u Iberiji. Pošto je pokorio niz plemena, zauzeo je grad Saguntus, saveznika starog Rima. Ovaj njegov čin izaziva izbijanje Drugog punskog rata.
Godine 218. pne Hanibal je marširao od Nove Kartagine kroz Pirineje, južnu Galiju i Alpe u Italiji. Glavni cilj napornog putovanja kroz snegom prekrivene Alpe sa ljudima i životinjama bio je iznenaditi Rim sa leđa i voditi rat na stranom tlu. Usledile su tri godine poraza Rimljana – u bitkama kod Trebije, Trazimenskog jezera, Kane itd.
Hanibal je uspeo da podigne galska plemena u dolini reke Po, kao i veliki deo saveznika u južnoj Italiji, na ustanak protiv carstva. Čak su i grčki grad-država Sirakuza i makedonski kralj Filip V stali na njegovu stranu. Sa ovom taktičkom nadmoćic protivnika, Rim je odbio odlučujuću bitku protiv kartaginjanskog generala.
Imperija uzvraća prevlast u pogledu ljudi i resursa. Rimljani su odlučili da oduzmu Hanibalove saveznike jednog po jednog. Godine 2011. pne njegov glavni italijanski saveznik, grad Kapua u Kampaniji, je osvojen. Dve godine kasnije, Tarent je pao u ruke Rima. Iz Iberije i sa Sicilije sve kartaginjanske trupe su razbijene i proterane. Posle poraza u bici kod Metaura, Hanibal je bio primoran da se povuče sa svojim trupama na najjugozapadniji vrh Apeninskog poluostrva.
Godine 203. pne Hanibal se vratio u Severnu Afriku (današnji Tunis) da brani Kartaginu od Rimske invazije, ali nije uspeo. Kartagina je prinuđena da zaključi mir, kojim priznaje svoje teritorijalne gubitke u Iberiji, odriče se svoje mornarice i nezavisnosti u spoljnoj politici i obavezuje se da plati veliki doprinos.
Hanibal ostaje u Kartagini. Popeo se na vrh i izabran je za Sufeta (titula koja je otprilike ekvivalentna rimskom konzulu tog vremena). Odgovoran je za niz poreskih i administrativnih reformi.
Godine 195 pre nove ere je prinuđen da beži. Politički protivnici pozivaju Rim protiv njega. Utočište je našao kod kralja Antioha III u državi Seleukida u istočnom delu Sredozemlja. Pomaže u kraljevom ratu protiv Rimljana, ali ga i ovde sreća izdaje. Posle poraza, bio je primoran da se ponovo krije – prvo na Kritu, kasnije u Jermeniji, da bi se konačno sklonio u Vitiniji. Kada je saznao da je kralj Vitinije spreman da ga preda Rimu, ubio se otrovom. Tako je 183. pre Hrista. u drevnoj luci Libisa preminuo veliki kartaginjanski general Hanibal i jedan od najsjajnijih stratega u istoriji.
Uprkos svojoj groznoj smrti, Hanibal je ostao upamćen u istoriji kao veliki organizator, strateg i virtuoz krvave veštine ratovanja, koji savršeno zna koja su pravila ratovanja.
Komentari